Co to są równonoce? Co powoduje te astronomiczne wydarzenia? Dowiedz się, jak wpływają na pory roku i godziny światła dziennego na każdej planecie.
Co sześć miesięcy, raz w marcu i ponownie we wrześniu, równonoc dzieli dzień Ziemi prawie na pół, dając nam około 12 godzin światła dziennego i 12 nocy. 20 marca 2020 r. Przyroda po raz kolejny przyniesie nam równonoc wiosenną, porę roku, która zapowiada sezon letni na półkuli północnej i sezon zimowy na półkuli południowej. Następnie, 23 września, równonoc jesienna zasygnalizuje nadejście zimy dla północy i początek lata dla południowej części świata. Zapraszamy na wpis przygotowany z magazynem internetowym Venus and Mars.
Sprawdź również kalkulator dni
Co równonoc oznacza?
Nasza planeta zwykle okrąża Słońce wokół osi, która jest przechylona o 23,5 stopnia, co oznacza, że półkule wymieniają się, otrzymując więcej ciepła od Słońca. Dwa razy w roku orbita Ziemi i jej osiowe pochylenie łączą się tak, że słońce znajduje się tuż nad równikiem, rzucając linię podziału między jasnymi i ciemnymi częściami planety – tak zwanym terminatorem lub strefą zmierzchu – przez północ i Polacy południowi.
Równonoc wiosenna 2020
Niektóre kultury nadal obchodzą dziś równonoc, na przykład plemię Lakota z amerykańskiego środkowego zachodu. Lakota łączą ziemię z niebem, wytwarzając tytoń z czerwonej wierzby, która pasuje do konstelacji Suszonej Wierzby, gdzie słońce wschodzi w wiosennej równonocy. Palą ten święty tytoń podczas ceremonii, która oznacza powrót dłuższych dni.
A podczas uroczystości równonocy Stonehenge w Anglii, druidzi, poganie i wszyscy inni, którzy chcą się przyłączyć, zbierają się, aby obserwować wschód słońca nad starożytnymi kamieniami.
Słowianie i magia w dzień astronomicznej wiosny
W mitologii słowiańskiej równonoc wiosenna przynosiła pożegnanie z panią zimą i śmierć Marzanną. Która czasem jest palona, a czasem topiona – ta tradycja wciąż jest od czasu do czasu kultywowana w rozmaitych skansenach. Równonoc wiosenna dla Słowian (i dla nas obecnie) to symboliczne przejście z zimy do wiosny – następowało podczas Jarych Godów, czyli świętowania na cześć boga Jaryna. Towarzyszyły temu rozmaite rytuały – związane z przyrodą, która dla dawnych ludzi miała szczególną wartość, zwłaszcza że niejednokrotnie stanowiła ogromne wyzwania. Podczas Jarych Godów, starano się przestraszyć naturę i w jakiś sposób zjednać ją sobie – pokazać jej swoją władze. Robiono to na rozmaite sposoby podczas samego topienia Marzanny: grano nierytmicznie na instrumentach, głośno pokrzykiwano. Młodzież ruszała do lasu, mężczyźni rozpalali ognisko na wzgórzach, aby niosło się światło, które przywoła życiodajną wiosnę i ciepło, a tym samym oddali mróz i chłód. Ponadto tego typu zwyczaje miały również praktyczne zastosowanie – hałasem odstraszano dzikie zwierzęta, które poszukiwały po zimie jedzenia i coraz częściej zbliżały się do domostw. Inne, a jednocześnie bardzo dobrze znane ludziom współczesnym obyczaje związane z nadejściem wiosny, to malowanie jajek. Skorupki jajek barwiono za pomocą łupin z cebuli, kory drzewnej, świeżych pędów lub po prostu zanurzano je w wosku i rysowano na nim wzór. Co ciekawe, zwyczaj ten wywodzi się od Persów, którzy pisankami świętowali Nowruz – czyli nadejście nowego roku.
Równonoc wiosenna według National Geographic
Więcej informacji o równonocy oraz wędrówce słońca w ciągu roku
Źródła:
- https://www.nationalgeographic.com/science/space/equinoxes/
- https://www.flickr.com/photos/gsfc/
- https://pl.wikipedia.org/wiki/R%C3%B3wnonoc
Przy współpracy z Używany Mercedes.
